Seniorendag 3 juni 2010.
Ook deze 12e keer was het weer een goed gevulde zaal in "Het Wapen van Harmelen bij de Seniorendag, waar eerst stil werd gestaan bij het afscheidnemen van maar liefst 19 bekende oud-dorpsgenoten door het overlijden in het afgelopen jaar. Maar gelukkig was er ook goed nieuws door Hennie Koppers te melden van diverse jubilarissen op meerdere terreinen. In september haalden 3 gouden echtparen de pers met een foto in de landelijke dagbladen. Zij waren niet alleen 50 jaar getrouwd maar ook nog eens 50 jaar elkaars directe buren, het echtpaar Vianen- van Schaik, van de Poll- Goes en Bouman- de Vos.Over Chiel van de Poll was iets leuks te melden. Hij woonde nog maar kort in zijn nieuwe woning aan de Ambachtsheerelaan en Piet Mast houdt wel van een geintje en bood hem Afrikaantjes aan, hetgeen later ontdekte Chiel, toch tomatenplantjes waren. Ook de verkoop van hulsttakken met die rode besjes in het dorp liep voortvarend voor een stuiver per bosje, maar als de klant één bosje wilde, zeiden ze dat ze geen wisselgeld hadden en verkochten er dan twee,om de winst om te zetten in drop en chocolade bij de Gezusters van Dijk.
Dat Mien Looman vorig jaar optrad als sponsor van de Seniorendag werd erg gewaardeerd en zonder dat iemand van het comité daar iets van gemerkt had, was zij als een soort undercover collectant alle bezoekers langs geweest voor een bijdrage, waarvan bij het jaarlijkse etentje van het comité een z.g. geestverruimend aperitiefje werd genomen en van het restant zijn ze, zoals Hennie vertelde, een dagje naar Parijs geweest!
Als oud-lid van de voetbalvereniging S.C.H. noemde hij 3 fantastische mensen met een enorme staat van dienst, en wel Herman Brundel, Theo van Dam en zijn ega Truus. Bij de herinrichting van de wandeltuin in Huize Gaza was gedacht aan de romantiek d.m.v. het plaatsen van een bank in het z.g. Vrijershoekje; een plek waar de oudjes de gelegenheid geboden werd om de liefde te bedrijven. En ja hoor, wie stond er vooraan in de rij? Herman, de ouwe snoeper!
Een balletje trappen zat er bij Hennie al vroeg in thuis op het erf met zijn broers, waarbij de druivenkas het nog wel eens moest ontgelden door een onbesuisde trap tegen de bal dan wel door de klomp die uitschoot en daarbij vaak sneuvelde en Klaas van der Lit voor een dubbeltje een z.g. Simsonbandje er omheen spijkerde. Als er geen bal meer te krijgen was, maakte Hennie er zelf een van nat krantenpapier met reepjes van een fietsband tot hij begon te stuiteren en kon er weer worden gevoetbald. Het verhaal van zitvoetbal in de wintermaanden in de gymzaal met keeper Piet Hoef met zijn heel grote broek deed het aanwezige publiek brullen van het lachen.
Het laatste verhaal deze middag betrof de z.g. poepdoos; een grote houten bak, 60 cm hoog met in het midden een ronde uitsparing, waarin een schuin aflopende plank zorgde voor het op snelheid brengen van de vegetaliën richting de beerput, waarbij hij constateerde als zijn vader gebruik had gemaakt van het toilet dan gold alarmfase 1.
Al met al weer een geslaagde middag en zeker voor herhaling vatbaar in het jaar 2011 op de eerste donderdag in de maand juni.