"Nostalgie achter glas (2)"
middenstanders in de jaren 1950-1955.
Lekker bijkletsen en veel lachen.
Wie op de eerste donderdag van juni het Wapen van Harmelen binnenkomt, hoort daar luid gelach en een gegons van veel stemmen. Geen wonder, want het is weer de jaarlijkse Seniorendag en veel Harmelenaren en oud- Harmelenaren raken niet uitgepraat. Dit jaar waren er iets minder mensen, maar wel weer veel nieuwe gezichten. Heel leuk wanneer mensen gaan raden wie wie is. Dit jaar voor het eerst Fiep Korver aanwezig en voor wie het niet weet: Fiep was jaren doktersassistent bij destijds dokter Vlasblom en kende iedereen in Harmelen. Ook drie leden van de familie Groeneveld (al jaren weg uit Harmelen) waren voor het eerst naar de Seniorendag gekomen. Ze hadden er beslist geen spijt van, want ze ontmoetten nog heel wat oude bekenden. De oudste Harmelenaar was mevrouw Van Eck uit Gaza, maar ze had pech, voor haar waren er niet zoveel oude bekenden, maar desondanks vermaakte ze zich uitstekend. Er waren weer oude foto's te bekijken en aan de hand daarvan kwamen de verhalen over vroeger weer los.
Hoogtepunt was ook dit jaar weer de toespraak van Hennie Koppers. Ieder jaar weer weet hij het publiek met grappen en grollen te vermaken. Omdat het onderwerp van zijn speech dit jaar de ondernemers uit de jaren '50 had Hennie weer een leuk verhaal over de legendarische slager Henk van Vliet. Dat verhaal willen we de lezers niet onthouden. Henk (bijgenaamd Hak omdat zijn vader ook zo heette) zat in de oorlog bij de ondergrondse en vervoerde wapens naar Utrecht. Heel listig verpakte hij de wapens in oude lakens, een zeiltje erover en stopte deze in zijn bakfiets. Daarover ging een lading bedorven vlees. In de Breudijk bij Kortjak ging het mis. Daar was controle door de Landwacht en Hak moest stoppen. Hij moest de klep van zijn bakfiets opendoen en een dikke Duitser stak zijn hoofd over de rand en werd half bedwelmd door de stank van het rottende vlees. Het onderzoek werd meteen gestopt en Hak mocht doorrijden.
Ook een 'gouwe ouwe' was het verhaal van melkboer Jan van der Hoeven. Samen met zijn vrouw ging deze melkboer op verjaarsvisite bij dochter Corrie. Helaas waren ze vergeten een cadeautje te kopen. Maar onderweg kwamen ze langs een huis waarvan het raam op een kier stond en daarachter stond een schitterende azalea. Van der Hoeven kon de verleiding niet weerstaan, keek om zich heen, schoof het raam een stukje op en weg was de plant. Zijn vrouw vond het maar niks en was erg boos. Pas toen haar man beloofde het goed te maken met de eigenaar van de plant, gaf ze toe. Dochter Corrie was maar wat blij met de mooie plant waarvan de herkomst niet werd verteld. Omdat er in Harmelen in die tijd nooit werd gestolen ging het verhaal van de mysterieuze verdwijning van de azalea als een lopend vuurtje door het dorp en werd het gesprek van de dag. Ook tegen Van der Hoeven die dagelijks met melk aan de deur kwam werd het verhaal in kleuren en geuren verteld. Van der Hoeven genoot een week lang van zijn stunt maar stapte naar bloemisterij Rensink om een mooie azalea te laten bezorgen bij de gedupeerde eigenaar. Op het kaartje stond: 'Bedankt voor de bewezen diensten bij de verjaardag van mijn dochter'. De aap kwam later toch uit de mouw en in zijn kennissenkring ging Jan van der Hoeven voortaan als 'de Plantendief' door het leven.
Zo had Hennie Koppers nog een paar ijzersterke verhalen. Voor volgend jaar beloofde hij het thema 'Vreemdgaan in de jaren '40' op het programma te zetten. Wie dat wil horen zal zelf naar de Seniorenmiddag moeten gaan. Niet alleen voor dit verhaal, maar ook om oude bekenden te ontmoeten en een oergezellig Harmelense middag mee te maken.