"Feestelijkheden in ons dorp in het verleden"
en een medley van bekende liederen.
Alweer voor de vijfde keer werd er een reünie voor oud-Harmelenaren gehouden. Dit opmerkelijke initiatief is vijf jaar geleden ontsproten aan het brein van de heren Jan Drost, Cor van der Lit, Carl Siegert, Hennie Koppers, Henk Demmink en Gerrit van Muiswinkel. De reünie raakt steeds meer wijd en zijd bekend en dit jaar waren er dan ook weer meer oud-Harmelenaren die er de reis naar Harmelen voor over hadden om hun oud dorpsgenoten te ontmoeten.
Meer dan 100 personen waren naar hotel het Wapen van Harmelen gekomen om het eerste lustrum mee te maken. Veel mensen die nog niet eerder op de reünie waren geweest waren nu ook van de partij. Voor velen was het wel even zoeken en kijken wie of wie was, maar daarna was het ijs snel gebroken en vielen de jaren weg. Aan de wand was een fototentoonstelling met vreugdevolle Harmelense gebeurtenissen waaronder de Harmelense Operette, feesten bij allerlei verenigingen etc.
Hennie Koppers zorgde ook dit jaar weer voor een geestige toespraak. Ieder jaar weer weet hij de lachers op zijn hand te krijgen en dat gebeurde dit jaar ook weer. Waren het in voorgaande jaren de voetbal- en de duivenclub waar hij zijn smeuïge verhalen over wist op te dissen, dit jaar ging het over negen personen die in zijn jeugd bekende Harmelenaren waren. Al snel was hij met de eerste zeven personen klaar want dat waren vader Koolwijk en zijn zes zonen, allen lid van het Harmelense fanfarekorps, een unieke gebeurtenis. Koppers: 'Iedereen in Harmelen wist waar Koolwijk woonde want iedere zondag werd er geoefend en de buurt had dan een gratis aubade.'
De achtste bekende Harmelenaar was meester Liesker, een begrip in Harmelen. Koppers: 'Meester Liesker hield van zingen, en ter stimulering en ondersteuning van de edele zangkunst nam hij dan zijn kleppers mee naar school. Favoriet lied was: 'Hoor je wel mijn kleppers gaan.' Op de
vraag of alle aanwezigen het refrein nog kenden bleek dat de tophit van meester Liesker nog steeds vers in het geheugen lag, want de hele zaal zong uit volle borst 'Klepperrdeklepperdeklepperklep', veel meer tekst was het niet. Meester Van Eijk was de laatste bekende Harmelenaar die op de korrel werd genomen. De manier waarop hij via een stepje op zijn fiets sprong, werd op onnavolgbare wijze verteld door Hennie Koppers en de hele zaal lag in een deuk, want de meesten wisten dit nog. Ook schudde de zaal van het lachen bij het verhaal over Wuppertal. Hennie Koppers: 'Het R.K. mannenkoor maakte een reisje naar Wuppertal. Een van de heren had last van flatulentie waarop Van Eijk de onvergetelijke opmerking maakte: 'Was wuppert da im Wuppertal? 'en weer kwam de zaal niet meer bij van het lachen. De toespraak van Hennie Koppers is dan ook het hoogtepunt van de reünie. Hein van Schaik deed ook een duit in het zakje en speelde op zijn accordeon een medley van bekende liedjes. Om ongeveer 18.00 uur was de reünie afgelopen en ongetwijfeld zullen er volgend jaar weer meer mensen naar de reünie komen, want wie eenmaal geweest is, komt zeker terug!