"Het reisje langs de Rijn"
en het "Harmelens Volkslied".
Seniorenmiddag oergezellig.
Mocht de Seniorenmiddag vier jaar geleden wat aarzelend van start zijn gegaan met zo'n 66 deelnemers, inmiddels is het 100 al ruimschoots overschreden. Volgend jaar is het eerste lustrum en zeker weten dat iedereen die komen kan er dan weer is. Inmiddels hebben al heel wat Harmelenaren de weg weten te vinden naar het Wapen van Harmelen en willen deze middag voor geen prijs meer missen.
Dit jaar waren er weer een flink aantal nieuwe gezichten bij deze Harmelense seniorenmiddag, bedoeld voor Harmelenaren die hier geboren en/of getogen zijn. Vele oud-Harmelenaren hadden er wel een reisje voor over om deze middag mee te kunnen maken en de organisatoren kunnen dan ook dik tevreden terugkijken op deze happening. Ook nu was de 82-jarige Adriaan Koolwijk uit Drachten weer aanwezig. Ieder jaar komt hij trouw naar Harmelen om in het Wapen van Harmelen weer heel wat oude bekenden te ontmoeten. Tot 1977 heeft Koolwijk in Harmelen gewoond. Toen hij stopte met werken is hij naar Drachten verhuisd. Koolwijk is bij vele oud-Harmelenaren bekend als de man die met petroleum langs de deur kwam. Ook van ver, uit Roden, kwam Adrie Siegert weer eens haar oude geboorteplaats opzoeken. Adrie is de oudste zus van Carl en Cees Siegert. Uiteraard was Carl ook aanwezig, want als Harmelenkenner kon hij weer heel wat leuke verhalen over vroeger oppikken.
Zo'n kanjer in verhalen vertellen is oud-Harmelenaar Hennie Koppers. Ieder jaar weer komt hij met een aantal, dat de Harmelenaren doet schuddebuiken van het lachen. Ook nu weer. Meestal gaan de verhalen over SCH waar alle Koppersen lid van waren. Deze keer echter ging het over duivensport. De jaarlijkse duivententoonstelling bij Rustoord met verloting waarbij de loten met potlood geschreven papiertjes waren, deed veel oude herinneringen opleven. Piet Voorhout die op onnavolgbare wijze zijn krentenbroden bij het Rad van Avontuur aan de man wist te brengen, leverde al menig lachsalvo op. Helemaal mooi was het verhaal over broer Wim en Piet van Jaarsveld, beiden fervente duivenmelkers. Zij deden ook mee aan wedstrijdvliegen en omdat daar mooie prijzen mee te verdienen zijn, hadden ze hun allerbeste duif ingezet. Om 7.00 uur waren de duiven gelost in Frankrijk en Piet en Wim hadden uitgerekend dat de duif om 12.00 uur in Harmelen op het hok zou zijn. De kunst was dan om de duif zo snel mogelijk van zijn ring te ontdoen en deze in het clublokaal te laten klokken. Ze waren beiden bijna op van de zenuwen maar het lukte allemaal prima, de duif kwam veruit als eerste binnen, werd ontdaan van zijn ring en Piet zou de ring wel eens eventjes snel op de fiets naar het lokaal brengen. Om de ring toch maar niet te verliezen, was deze op een veilige plaats opgeborgen, nl. in zijn mond. Helaas sloeg op de hoek van de Dorpsstraat het noodlot toe. Piet raakte betrokken bij een lichte aanrijding en slikte van schrik de ring in. Weg mooie prijs dus. De ring kwam een paar dagen later wel weer te voorschijn, maar dat was te laat voor een prijs!
Wat niemand weet, weten we nu de Harmelense senioren: Harmelen heeft niet één, maar zelfs drie Harmelense volksliederen. Frans van de Poll heeft zich daarin verdiept en jawel: drie liederen maar liefst op de kop getikt. Samen met Cor van der Lit werd een van de liederen op de wijze van 'Waar in 't bronsgroen eikenhout' ten gehore gebracht en het refrein kon iedereen al snel meezingen. De andere liederen waren iets minder bekend. Een van de liederen werd kennelijk regelmatig aan de tijd aangepast want hoewel het een oud lied was ging het al over 'meester Bader´ het gepensioneerde schoolhoofd van de Bavoschool. Frans wist te vertellen dat het oorspronkelijke lied ging over meester Van Eijk die in de eerste helft van de vorige eeuw schoolhoofd was. Het lied werd met elk nieuw schoolhoofd aangepast.
Volgend jaar wordt de Harmelense seniorenmiddag weer georganiseerd. Vaste datum is de eerste donderdag in juni. Ongetwijfeld zullen de organisatoren dan weer meer mensen kunnen begroeten want de faam van deze middag is inmiddels wijd en zijd bekend.